|
1
|
2
|
||
|
3
|
4
|
||
|
5
|
6
|
||
|
7
|
8
|
||
|
9
|
10
|
||
|
11
|
12
|
||
|
13
|
14
|
||
|
Η
σειρά "Φαέθων και Ηλίανθος" δημοσιεύτηκε από το 1993-1995
στην
εφημερίδα "ΤΟ ΠΑΡΟΝ". |
|||
ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΣΧΟΛΙΑ
Καμωμένοι
από απλές εκφραστικές πινελιές, το στομάχι στην πλάτη και την ελπίδα στα
ρουθούνια, παίρνουν κάποια μέρα την ανηφοριά για τον επάνω κόσμο. Οι δύο
φίλοι, Φαέθων και Ηλίανθος, παρατούν τα βρομόνερα και το σκοτάδι των υπονόμων
και μεταναστεύουν. Δυστυχώς όμως ο επάνω κόσμος, η γη της ποντικίσιας
επαγγελίας, τους καλωσορίζει κι' αυτή με το ίδιο περίπου μοτίβο: Σκουπίδια
και καυσαέρια!
Οπλισμένοι, παρ' όλη την απογοήτευση, με ένα ευχάριστα φιλοσοφημένο νου που φαίνεται να αντιλαμβάνεται κάθε βάθος πεδίου ακόμη και μέσα από κάποια ποντικίσια αισιοδοξία, οι δύο φίλοι προσπαθούν να ανταπεξέρθουν στο καινούργιο τους περιβάλλον, να το αναλύσουν, να το καταλάβουν. Ίσως και να το αγαπήσουν.
Στην προσπάθειά τους αυτή εκπέμπουν κάτι μεταξύ δύναμης F και αδράνειας, παιδικής αφέλειας και ηττοπάθειας, οικολογικού προβληματισμού και υγειέστατης αναισθησίας χωρίς να προκαλούν με αντιθέσεις όπως καλό - κακό, μαύρο - άσπρο.
Το οτί οι δύο φίλοι ποντικοί ενσωματώνονται γρήγορα στον νέο τους κόσμο (ίσως γιατί δεν είναι και τόσο απαίσιος, ίσως γιατί δεν έχουν άλλα περιθώρια εκλογής) το δείχνει η αβίαστη γνωριμία τους με τη γειτονιά και κατ' απέκταση με τον ρακοσυλλέκτη, τον σύνδεσμό τους με τα "των ανθρώπων".
Τούτος αν και κάποιες φορές τείνει να καλύψει το σκίτσο με ανθρώπινο μαρασμό και απαισιοδοξία γίνεται με τον καιρό δέκτης της ποντικίσιας σκέψης. Μιάς σκέψης γεμάτης περιέργια, ζωντάνια και υποτονική θετικότητα.